طی دوران نهفته بدون علامت، هیپرتروفی بطن چپ و تقویت پیشبار توسط دهلیز، افزایش پسبار ناشی از تنگی آئورت را جبران میکند. با تشدید بیماری، فرآیندهای جبرانی کفایت خود را از دست میدهند و سبب بروز علایم نارسایی قلب، آنژین یا سنکوپ میشوند. با تشدید تنگی آئورت و کاهش سطح دریچه آئورت به یک سانتیمتر مربع یا حتی کمتر، ممکن است تغییرات کارکرد بطن چپ دیگر برای غلبه بر انسداد جریان خروجی و حفظ عملکرد سیستولی (حتی در صورت همراهی با افزایش پیشبار) کافی نباشد.
نقص به وجود آمده در کارکرد سیستولی، چه به تنهایی و چه همراه با اختلال کارکرد دیاستولی، ممکن است به بروز بالینی نارسایی قلب منجر شود. همچنین هیپرتروفی پیشرونده بطن چپ بر اثر تنگی آئورت منجر به افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن ( و در نتیجه ایسکمی قلبی) میشود؛ همزمان، هیپرتروفی میوکارد ممکن است موجب فشار بر روی شریانهای کرونری داخل عضله قلب شود که مسئول خونرسانی هستند و این میتواند حتی در غیاب بیماری عروق کرونر، سبب بروز آنژین (درد قلبی) شود. به علاوه، با شدت یافتن تنگی آئورت، برونده قلب دیگر با فعالیت کردن افزایش بیشتری پیدا نمیکند. در این شرایط، افت مقاومت عروق سیستمیک که به طور طبیعی با انجام فعالیت ایجاد میشود ممکن است موجب افت فشارخون و سنکوپ فعالیتی شود. بروز برخی آریتمی ها می تواند موجب سنکوپ استراحتی شود.
برخی از افراد مبتلا به بیماری دریچه آئورت ممکن است تا سالها علائمی را تجربه نکنند. علائم و نشانه های بیماری دریچه آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
صدای غیر طبیعی قلب (سوفل قلب) که از طریق استتوسکوپ شنیده می شود
تنگی نفس ، به ویژه هنگامی که بسیار فعال هستید یا دراز می کشید
سرگیجه
غش کردن
درد یا گرفتگی قفسه سینه
ضربان قلب نامنظم
خستگی بعد از تحرک یا داشتن توانایی کمتر در تحرک
کم خوردن (به طور عمده در کودکان مبتلا به تنگی دریچه آئورت)
افزایش وزن کافی (به طور عمده در کودکان مبتلا به تنگی دریچه آئورت)
بیماریهای ژنتیکی موثر بر آئورت 1 آنوریسمهای کروموزومی و ارثی آئورت قفسه سینه سندرمی و تشریح. 2 بیماری آئورت در ارتباط با دریچه آئورت دو سوپسید. 3 انعقاد آئورت.
علاوه بر بیماری های عروق کرونر و محیطی ، بیماری های آئورت به طیف گسترده ای از بیماری های شریانی کمک می کند: آنوریسم آئورت ، سندرم حاد آئورت (AAS) از جمله تشریح آئورت (AD) ، هماتوم داخل رحمی (IMH) ، زخم تصلب شرایین (PAU) و آسیب زا آسیب آئورت (TAI) ، آنوریسم کاذب ، پارگی آئورت ، ...
بررسی اجمالی. بیماری دریچه آئورت وضعیتی است که در آن دریچه بین محفظه اصلی پمپاژ قلب شما (بطن چپ) و شریان اصلی بدن (آئورت) به درستی کار نمی کند. بیماری دریچه آئورت ممکن است یک بیماری در بدو تولد باشد (بیماری مادرزادی قلب) ، یا ممکن است به دلایل دیگری ایجاد شود.
در این شرایط ممکن است فلپ (کاسپ) دریچه آئورت ضخیم شده و سفت شود و یا ممکن است با هم جوش بخورند. این امر باعث باریک شدن دهانه دریچه آئورت می شود. دریچه باریک شده قادر به باز شدن کامل نیست ، که باعث کاهش یا انسداد جریان خون از قلب شما به آئورت و بقیه بدن می شود.
آنوریسم آئورت یک برآمدگی غیرطبیعی است که در دیواره رگ اصلی خون (آئورت) ایجاد می شود و خون را از قلب شما به بدن می رساند. آنوریسم آئورت می تواند در هر نقطه از آئورت شما رخ دهد و ممکن است به شکل لوله (فوزی فرم) یا گرد (ساکولار) باشد.
در این شرایط دریچه آئورت به درستی بسته نمی شود و باعث جریان خون به سمت عقب در بطن چپ می شود.
درمان شما به نوع و شدت بیماری دریچه آئورت بستگی دارد. در برخی موارد ممکن است برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت به جراحی نیاز داشته باشید.
اگر سوفل قلب دارید ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به یک متخصص قلب مراجعه کنید یا آزمایش به نام اکوکاردیوگرام (سونوگرافی قلب) را انجام دهید. اگر علائمی مشاهده کردید که ممکن است بیماری دریچه آئورت را نشان دهد ، به پزشک مراجعه کنید.