فیستول مقعدی در زنان
فیستول مقعدی در زنان چقدر شایع است؟
فیستول کولون نادر است و ممکن است به عنوان یک عارضه جراحی یا شرایطی مانند دیورتیکولیت، بیماری کرون یا پیوند سرطان رخ دهد. مطالعات انجام شده در اروپا نشان داده است که از هر 10000 نفر حدود 1 یا 2 نفر فیستول آنورکتال دارند.
آیا زنان فیستول مقعدی می گیرند؟
شایع ترین فیستول در زنان فیستول هایی است که بین مثانه و واژن (معروف به فیستول وزیکوواژینال) و فیستول بین رکتوم و واژن (معروف به فیستول رکتوواژینال) رخ می دهد.
چگونه می توان فیستول را تشخیص داد؟
سی تی اسکن می تواند به تعیین محل فیستول و تعیین علت آن کمک کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این آزمایش تصاویری از بافت های نرم بدن شما ایجاد می کند. MRI می تواند محل فیستول را نشان دهد، آیا سایر اندام های لگن درگیر هستند یا اینکه آیا شما تومور دارید.
درمان فیستول مقعدی در زنان
درمان این بیماری فقط به روش جراحی است، یک جراحی کوچک برای برداشتن فیستول. معمولاً این کار با بی حسی موضعی انجام می پذیرد (البته گاهی بیهوشی عمومی لازم می شود.)
بسته به عمق درگیری، روش های جراحی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از عمل جراحی، بیمار معمولا عصر همان روز یا روز بعد از بیمارستان مرخص می گردد.
مراقبت از محل عمل شده، به صورت نشستن در لگن آب گرم حاوی چند قطره بتادین، سه الی چهار بار در روز و هر بار به مدت بیست دقیقه است که برای دو هفته ادامه می یابد. در صورت وجود درد از داروی مسکن استفاده می شود. سایر مراقبت ها بسته به نظر جراح، برای بیمار شرح داده می شود.
قابل ذکر است که امروزه عمل فیستول مقعد با لیزر قابل انجام است.در این عمل باید از لیزرهای پرتوان استفاده و مراحل جراحی مانند جراحی باز است
علائم فیستول در زنان چیست؟
با توجه به اینکه به کدام نوع فیستول واژن مبتلا شده اید، ممکن است علائم هم تغییر کنند. اما مهم ترین علائمی که بیماران مبتلا به این عارضه تجربه می کنند شامل موارد زیر است:
خروج مایع و ترشحات غیرعادی همراه با بوی بد
بروز بی اختیاری در دفع ادرار و مشاهده مدفوع در ادرار یا داخل واژن
خروج گاز واژن در شرایط عادی و احساس بوی ناخوشایند در واژن
احساس درد در شکم و لگن و همچنین علائمی مثل تهوع
گاها بروز علائمی مثل تب که در کنار سایر نشانه های فیستول نمایان می شود
چگونه می توانم فیستول خود را بدون جراحی درمان کنم؟
درمان با چسب فیبرین در حال حاضر تنها گزینه غیرجراحی فیستول مقعدی است. این شامل تزریق چسب به فیستول توسط جراح در حالی است که شما تحت بیهوشی عمومی هستید. چسب به مهر و موم شدن فیستول و ترغیب آن به بهبودی کمک می کند.
علت فیستول مقعدی واژن چیست؟
شایع ترین علل فیستول رکتوواژینال به اختصار عبارتند از: ضربه یا پارگی پرینه (ناحیه بین مقعد و فرج) در هنگام زایمان. بیماری کرون یا بیماری التهابی روده. قبل از جراحی لگن
آسیب های هنگام زایمان
آسیب های مربوط به زایمان شایع ترین علت فیستول واژن است. در زایمان طبیعی یا عفونت اپی زیاتومی – یک برش برای بزرگ شدن پرینه ( ناحیه میانی واژن تا مقعد ) ایجاد می شود که احتمال عارضه fistula را می تواند افزایش دهد. همچنین در بعضی موارد این اتفاق به دنبال یک زایمان طولانی و دشوار رخ می دهد. این نوع فیستول ها ممکن است منجر به آسیب به اسفنکتر مقعدی که به نگه داشتن مدفوع کمک می کنند، شوند.
بیماری کرون
دومین علت شایع فیستول را می توان کول واژینال، بیماری کرون اشاره کرد که یک بیماری التهابی روده بوده و در آن پوشش دستگاه گوارش ملتهب می شود. اکثر زنان مبتلا به بیماری کرون هرگز دچار فیستول رکتوواژینال نمی شوند ، اما داشتن بیماری کرون خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
سرطان یا پرتودرمانی در ناحیه لگن
تومور سرطانی در راست روده ، سرطان دهانه رحم ، واژن ، رحم یا کانال مقعد می تواند منجر به فیستول رکتوواژینال شود. پرتو درمانی برای درمان سرطان در این مناطق نیز می تواند فرد را در معرض خطر جدی قرار دهد. فیستول ناشی از این اشعه معمولاً طی شش ماه تا دو سال پس از درمان تشکیل می شود.
جراحی واژن ، پرینه ، راست روده یا مقعد
علل دیگر بندرت ، فیستول راست روده ممکن است به دلیل عفونت در مقعد یا راست روده شما ایجاد شود.
تجربه جراحی قبلی در ناحیه از لگن به پایین ، مانند برداشتن رحم، در موارد نادر می تواند منجر به ایجاد فیستول شود. همچنین ممکن است این عارضه به دنبال آسیب های جزئی در حین جراحی یا نشت وعفونت ایجاد شود.
علل ابتلا به فیستول مقعد در زنان
از بین رفتن بافت به علت گسترش آبسه زمینه ی گسترش عفونت ناشی از پارگی در مجرای مقعدی گاهی در نتیجه عواملی چون ضربه ، عفونت راست روده (از جمله با میکربی به نام کلامیدیا)، سرطان ، و اشعه درمانی ایجاد میشود.
فیستول می تواند سایر اندام های تناسلی را نیز درگیر کند:
دهانه رحم (یا باز شدن غیر طبیعی در دهانه رحم یا در گردن)
انترواژینال (بین روده و واژن)
متروپریتونال (بین رحم و حفره صفاقی)
رکتوم رحم (بین رحم و روده)
Vesico-uterine (بین رحم و مثانه)
فیستول های حالب واژینال (بین حالب و واژن)
فیستول مقعد (یک تونل کوچک با یک دهانه داخلی در کانال مقعد و یک سوراخ خارجی در پوست نزدیک مقعد)
منظور از فیستول پیچیده مقعد چیست؟
به یک سری از انواع فیستول، فیستول پیچیده گفته می شود. در واقع فیستول هایی که به سمت واژن هستند یعنی در ناحیه پرینه، فضای بین مقعد و واژن قرار دارند را فیستول های پیچیده می نامند.
افراد دیابتی، افرادی که دارای فیستول های به اصطلاح نعل اسبی هستند، فیستول هایی که عمق زیادی دارند یعنی سوراخ داخلی فیستول در فاصله ی قابل توجهی از دهانه مقعد است، فیستول هایی که در زمینه بیماران نقص ایمنی هستند و همچنین بیماری کرون جزء فیستول های پیچیده محسوب می شوند.
گزینه های درمان فیستول چیست؟
مراقبت های پزشکی مناسب باعث می شود فیستول مقعدی در زنان هم قابل درمان و هم قابل پیشگیری باشند.
پزشک شما می خواهد در مورد علائم و آنچه ممکن است باعث آنها شده باشد صحبت کند. به عنوان بخشی از یک معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است عفونت دستگاه ادراری را بررسی کند، آزمایش خون انجام دهد و از یک رنگ برای تشخیص همه مناطق نشت استفاده کند. همچنین ممکن است از اشعه ایکس یا اسکوپ برای مشاهده واضح و بررسی تمام آسیب های احتمالی بافت استفاده شود.
فیستول ها معمولاً به خودی خود بهبود نمی یابند. برخی از فیستول های کوچک وزیکوواژینال که زود تشخیص داده می شوند، ممکن است با قرار دادن کاتتر در مثانه برای مدتی معالجه شوند. با این حال، درمان بیشتر فیستول ها ترمیم جراحی است.
اغلب فیستول وزیکوواژینال را می توان با روش واژینال کم تهاجمی ترمیم کرد. در برخی موارد، روش لاپاراسکوپی کم تهاجمی یا رباتیک یا جراحی باز ممکن است ترجیح داده شود.
بررسی عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به فیستول مقعدی
گفتنی است در میزان بروز بیماری فیستول مقعدی عواملی می تواند باعث تشدید و یا اینکه عامل بروز این بیماری محسوب شوند که در ادامه به آن اشاره می نمائیم.
بیماری التهابی
آپاندیست یا دیورتیکولیت حاد
درمان تزریقی برای بواسیر داخلی
زخم ناشی از یک جسم تیز مانند پوسته تخم مرغ و یا استخوان ماهی که دفع می شود و یا صدمه ناشی از نوک وسیله تنقیه