زمانی که دهانه مجرای ادرار بهطور غیرطبیعی از نوک آلت تناسلی خارج بشه بیماری هیپوسپادیاس به وجود میاد.
این وضعیتی که نوزادان رو تحت تاثیر قرار میده به دلیل رشد نامناسب ناحیه تناسلی در دوران بارداری هس.
با توجه به محل قرارگیری دهانه، هیپوسپادیاس به انواع قدامی، میانی یا خلفی طبقه بندی کرد.
بیماری هیپوسپادیاس خفیف یا محل سوراخ در نزدیکی نوک آلت تناسلی 50 درصد از همه موارد رو تشکیل میده و از این رو شکل رایج این بیماری هس.
محل قرارگیری در قسمت زیرین شفت رو میانه و در کیسه بیضه خلفی نام داره.
علت دقیق این وضعیت ناشناخته اس. با این حال، چند عامل مرتبط با بیماری وجود داره مثه:
عوامل خارجی: برخی داروها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آفت کش ها در دوران بارداری و مسائل مربوط به سلامت مادر باعث رشد نامناسب جنین میشه و منجر به بیماری هیپوسپادیاس میشه.
سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی این بیماری خطر تولد نوزاد با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.
عوارض مرتبط با بارداری: برخی از زنان در دوران بارداری به فشار خون بالا مبتلا میشن.
فشار خون بالا می تونه خون رسانی به جنین رو قطع کنه و باعث ایجاد محدودیت در رشد شه که منجر به هیپوسپادیاس میشه.
داروهای فشار خون هم احتمال تولد جنین با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.
عوامل محیطی: مطالعات نشون میده که بین نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس و تعامل اونا با هورمون ها و ترکیبات شیمیایی محیط وجود داره.
آلاینده های موجود در محیط مثه اختلالات غدد درون ریز می تونن باعث عدم تعادل هورمونی شن که منجر به این وضعیت میشه.
مواد شیمیایی مثه PCB ها، PCDF ها، دیوکسین ها و آفت کش ها می تونن باعث این بیماری بشن.
برخی از این اختلالات می تونن باعث کاهش سطح تستوسترون شن و همچنین می تونن استروژن رو تقلید کنن و بر رشد آلت تناسلی مردانه تأثیر بزارن.
ژنتیک: تغییرات ژنی ممکنه در تغییر هورمون هایی که نحوه رشد اندام تناسلی مردانه رو تحریک می کنن، نقش داشته باشن.
سن مادر بالای 35 سال: تحقیقات نشون میده که ممکنه خطر ابتلا به هیپوسپادیاس در نوزادان پسر متولد شده از زنان بزرگتر از 35 سال وجود داشته باشه.
عواملی مثه چاقی و داروهای تشنج هم مشکوک به هیپوسپادیاس در نوزاد هستن.
انواع هیپوسپادیاس به محل دهانه مجرای ادرار بستگی داره:
برخی از کودکان برای صاف کردن آلت تناسلی و تغییر موقعیت مجرای ادرار نیاز به جراحی دارن. پزشکان معمولا این جراحی رو زمانی انجام میدن که نوزادان بین سه تا دوازده ماهه باشن.
برخی از کودکان ممکنه به جراحی ترمیمی دوم نیاز داشته باشن، به خصوص اگه نوع شدیدتری از هیپوسپادیاس داشته باشن.
جراح فرزند عمل رو تحت بیهوشی عمومی با بی حسی موضعی انجام میده تا درد رو تا حد امکان کم کنه.
عمل جراحی معمولا کمتر از دو ساعت طول می کشه و اکثر بیماران در همان روز به خونه میرن. جراح فرزند شما:
مطمئن شید که آلت تناسلی صاف هس.
مجرای ادرار رو طوری حرکت بدین که از نوک آلت تناسلی خارج شه.
از نظر زیبایی ظاهر آلت تناسلی رو بهبود ببخشین و در صورت تمایل خانواده، ختنه رو انجام بدین.
در بسیاری از کودکان یه کاتتر (لوله) برای تخلیه مثانه در حین بهبود آلت تناسلی وارد میشه. کاتتر معمولا در عرض یک هفته برداشته میشه.
تحقیقات زیادی نشون میده که 24-32٪، 7-12٪ و 3-4٪ بیماران به ترتیب به دو، سه و حتی چهار ترمیم نیاز داشتن.
نتایج موفقیتآمیز، پس از جراحیهای متعدد، در حدود 88٪ ثابت شده.
جراحی هیپوسپادیاس میزان موفقیت بالایی داره. اکثر ترمیم ها مادام العمر هستن و آلت تناسلی کودک شما به طور طبیعی و سالم عمل می کنه.
مثل هر نوع عمل جراحی دیگه، هزینه جراحی هیپوسپادیاس هم به عوامل مختلفی بستگی داره.
از موارد تاثیرگذار بر هزینه جراحی هیپوسپادیاس میشه به شدت بیماری، پوشش بیمه بیمار، بیمارستان یا کلینیکی که جراحی در اونجا انجام میشه و پزشک معالج کودک نام برد.
درباره دکتر بهار اشجعی
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستن، ایشون دوره پزشکی عمومی رو در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذروندن و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختن، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدن و دوره جراحی اطفال رو در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذروندن و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدن.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/
هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که در آن دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی نیست. در عوض، یا جایی در امتداد آلت تناسلی یا روی کیسه بیضه است.
هیپوسپادیاس یکی از شایع ترین ناهنجاری های هنگام تولد است. برآوردها حاکی از آن است که هیپوسپادیاس از هر دویست نوزاد یک نفر را مبتلا می کند.
یک نوزاد معمولاً در سن شش تا دوازده ماهگی تحت درمان هیپوسپادیاس قرار می گیرد. با این حال، درمان برای کودکان در هر سنی و بزرگسالان امکان پذیر است.
اگرچه هیپوسپادیاس عمدتاً در نوزادان پسر رخ می دهد، اما گاهی اوقات می تواند زنان را نیز مبتلا کند. یک گزارش موردی در سال 2019 اشاره میکند که هیپوسپادیاس زنانه آنقدر نادر است که بسیاری از کتابهای درسی از آن اشاره ای نمی کنند.
هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که باعث می شود مجرای ادرار در زمانی که نوزاد در رحم است در مکان نامناسبی رشد کند. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد. دهانه مجرای ادرار معمولاً در نوک آلت تناسلی ایجاد می شود.
با این حال، در یک نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار ممکن است در هر جایی در امتداد زیر آلت تناسلی ایجاد شود. در برخی موارد روی کیسه بیضه ظاهر می شود.
اگر مجرای ادرار در محل نامناسبی قرار گرفته باشد، ممکن است فرد در حالت ایستاده در ادرار کردن دچار مشکل شود. آنها همچنین ممکن است در مراحل بعدی زندگی با فعالیت جنسی مشکل داشته باشند.
محل مجرای ادرار نوع هیپوسپادیاس را مشخص می کند. انواع منبع مطمئن هیپوسپادیاس عبارتند از:
گلنولار یا زیر تاجی: در این شکل از هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در نزدیکی سر آلت تناسلی ایجاد می شود.
دیستال یا میدشفت: در هیپوسپادیاس دیستال، دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی ظاهر می شود.
پروگزیمال یا پنوسکروتال: هیپوسپادیاس پروگزیمال زمانی است که دهانه مجرای ادرار بین پایه تنه آلت تناسلی و کیسه بیضه ایجاد می شود.
یک مقاله در سال 2021 گزارش می دهد که حدود 50٪ موارد هیپوسپادیاس گلنولار، 30٪ دیستال و 20٪ پروگزیمال هستند. پزشکان موارد هیپوسپادیاس گلانولار و دیستال را خفیف می دانند. هیپوسپادیاس پروگزیمال یک شکل مطمئن و پیچیده تر است.
علت دقیق هیپوسپادیاس در حال حاضر ناشناخته است. با این حال، محققان معتقدند که می تواند نتیجه عوامل مختلفی باشد، از جمله:
به نظر می رسد ژنتیک در خطر ابتلا به هیپوسپادیاس نقش دارد. تحقیقات انجام شده در سال 2017 نشان داد که 7 درصد از افراد مبتلا به هیپوسپادیاس بستگان مبتلا به این اختلال دارند.
علاوه بر این، خواهر یا برادر پسر کودک مبتلا به هیپوسپادیاس، 9 تا 17 درصد احتمال دارد که به این بیماری نیز مبتلا شود. محققان همچنین خاطرنشان کردند که هیپوسپادیاس دارای وراثت پذیری تخمینی 57-77٪ است. با این حال، تنها 30 درصد موارد هیپوسپادیاس یک علت ژنتیکی آشکار دارند.
منبع معتبر CDCT بیان می کند که نوزادانی که از مادران 35 سال یا بزرگتر با چاقی متولد می شوند، بیشتر در معرض هیپوسپادیاس هستند. نوزادان نارس و دوقلوهای مونوکوریون - به معنی آنهایی که جفت مشترک دارند - نیز احتمال بیشتری دارد که به هیپوسپادیاس مبتلا شوند. جفت توسعه نیافته یا آسیب دیده نیز می تواند خطر ابتلای نوزاد به هیپوسپادیاس را افزایش دهد.
علاوه بر این، ممکن است بین لقاح آزمایشگاهی (IVF) و هیپوسپادیاس ارتباط وجود داشته باشد. با این حال، این پیوند همچنان بحث برانگیز است، زیرا IVF همچنین می تواند باعث نارس بودن و وزن کم هنگام تولد شود که هیپوسپادیاس با آن ارتباط دارد.
اگرچه ممکن است به خودی خود ایجاد شود، هیپوسپادیاس می تواند در کنار سایر شرایط نیز رخ دهد. این شرایط شامل بیضه های نزول نکرده و میکروپنیس است. هورمون های خاصی در رشد دستگاه تناسلی ضروری هستند.
بنابراین، کمبود هورمونی یک علت بالقوه هیپوسپادیاس است. علاوه بر این، CDCTrusted Source گزارش می دهد که تحقیقات نشان داده است که زنانی که هورمون های خاصی را قبل یا در طول بارداری مصرف می کنند، بیشتر احتمال دارد که نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس داشته باشند.
درمان هیپوسپادیاس می تواند به شدت بیماری بستگی داشته باشد. اگر فردی به دلیل هیپوسپادیاس خود مشکلی نداشته باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.
جراحی هیپوسپادیاس برای افراد در هر سنی مناسب است. با این حال، پزشکان معمولا آن را بر روی نوزادان 6 تا 18 ماهه انجام می دهند. افرادی که هیپوسپادیاس شدیدتری دارند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند که به طور کلی شامل چهار بخش است:
جراحی هیپوسپادیاس معمولاً حدود 1.5 ساعت برای هیپوسپادیاس دیستال طول می کشد. جراحی هیپوسپادیاس پروگزیمال می تواند تا 3 ساعت طول بکشد. اگر فردی دچار هیپوسپادیاس پروگزیمال با آکوردی شدید باشد، ممکن است در مراحل مرحله تحت عمل جراحی قرار گیرد.
پس از درمان، افراد مبتلا به هیپوسپادیاس عموماً نتیجه درازمدت خوبی هم از نظر عملکردی و هم از نظر زیبایی دارند. با این حال، آنها ممکن است به همان سطح عملکرد نرسند یا ظاهر دستگاه تناسلی مشابهی با یک فرد بدون هیپوسپادیاس نداشته باشند.
گاهی اوقات، جراحی برای ترمیم هیپوسپادیاس می تواند منجر به مشکلات اضافی شود. فیستول یا سوراخ، شایع ترین مشکلی است که پس از جراحی هیپوسپادیاس رخ می دهد.
جای زخم نیز می تواند در داخل مجرای ادرار ایجاد شود. هر دوی این شرایط می توانند دفع ادرار را مختل کنند. پزشکان معمولاً می توانند هر گونه مشکل مربوط به جراحی را حدود 6 ماه پس از عمل اولیه برطرف کنند.
راه های ارتباط با ما
آدرس مطب: تهران_ انتهای بلوار کشاورز_ روبروی درب شرقی بیمارستان امام خمینی_ ساختمان شیشه ای سبز_پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن: ۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸
بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴
بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی
منبع: https://dr-ashjaei.com/