انواع هیپوسپادیاس (Hypospadias)

 مشکلات هورمونی و بیماری هیپوسپادیاس

زمانی که دهانه مجرای ادرار به‌طور غیرطبیعی از نوک آلت تناسلی خارج بشه بیماری هیپوسپادیاس به وجود میاد.

این وضعیتی که نوزادان رو تحت تاثیر قرار میده به دلیل رشد نامناسب ناحیه تناسلی در دوران بارداری هس.

با توجه به محل قرارگیری دهانه، هیپوسپادیاس به انواع قدامی، میانی یا خلفی طبقه بندی کرد.

بیماری هیپوسپادیاس خفیف یا محل سوراخ در نزدیکی نوک آلت تناسلی 50 درصد از همه موارد رو تشکیل میده و از این رو شکل رایج این بیماری هس.

محل قرارگیری در قسمت زیرین شفت رو میانه و در کیسه بیضه خلفی نام داره.

چه عواملی باعث ایجاد بیماری هیپوسپادیاس میشه؟

علت دقیق این وضعیت ناشناخته اس. با این حال، چند عامل مرتبط با بیماری وجود داره مثه:

عوامل خارجی: برخی داروها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آفت کش ها در دوران بارداری و مسائل مربوط به سلامت مادر باعث رشد نامناسب جنین میشه و منجر به بیماری هیپوسپادیاس میشه.

سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی این بیماری خطر تولد نوزاد با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.

عوارض مرتبط با بارداری: برخی از زنان در دوران بارداری به فشار خون بالا مبتلا میشن.

فشار خون بالا می تونه خون رسانی به جنین رو قطع کنه و باعث ایجاد محدودیت در رشد شه که منجر به هیپوسپادیاس میشه.

داروهای فشار خون هم احتمال تولد جنین با هیپوسپادیاس رو افزایش میده.

عوامل محیطی: مطالعات نشون میده که بین نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس و تعامل اونا با هورمون ها و ترکیبات شیمیایی محیط وجود داره. 

آلاینده های موجود در محیط مثه اختلالات غدد درون ریز می تونن باعث عدم تعادل هورمونی شن که منجر به این وضعیت میشه.

مواد شیمیایی مثه PCB ها، PCDF ها، دیوکسین ها و آفت کش ها می تونن باعث این بیماری بشن.

برخی از این اختلالات می تونن باعث کاهش سطح تستوسترون شن و همچنین می تونن استروژن رو تقلید کنن و بر رشد آلت تناسلی مردانه تأثیر بزارن.

ژنتیک: تغییرات ژنی ممکنه در تغییر هورمون هایی که نحوه رشد اندام تناسلی مردانه رو تحریک می کنن، نقش داشته باشن.

سن مادر بالای 35 سال: تحقیقات نشون میده که ممکنه خطر ابتلا به هیپوسپادیاس در نوزادان پسر متولد شده از زنان بزرگتر از 35 سال وجود داشته باشه.

عواملی مثه چاقی و داروهای تشنج هم مشکوک به هیپوسپادیاس در نوزاد هستن.

هیپوسپادیاس چند نوع هس؟

انواع هیپوسپادیاس به محل دهانه مجرای ادرار بستگی داره:

• گلنولار: نزدیک نوک آلت تناسلی
• تاج: کمی پشت نوک
• آلت تناسلی: در هر نقطه در امتداد ساقه آلت تناسلی
• پنوسکروتال: در محل اتصال آلت تناسلی به کیسه بیضه
• کیسه بیضه: داخل کیسه بیضه
• پرینه: بین کیسه بیضه و مقعد

درمان هیپوسپادیاس 

برخی از کودکان برای صاف کردن آلت تناسلی و تغییر موقعیت مجرای ادرار نیاز به جراحی دارن. پزشکان معمولا این جراحی رو زمانی انجام میدن که نوزادان بین سه تا دوازده ماهه باشن.

برخی از کودکان ممکنه به جراحی ترمیمی دوم نیاز داشته باشن، به خصوص اگه نوع شدیدتری از هیپوسپادیاس داشته باشن.

جراح فرزند عمل رو تحت بیهوشی عمومی با بی حسی موضعی انجام میده تا درد رو تا حد امکان کم کنه.

عمل جراحی معمولا کمتر از دو ساعت طول می کشه و اکثر بیماران در همان روز به خونه میرن. جراح فرزند شما:

مطمئن شید که آلت تناسلی صاف هس.

مجرای ادرار رو طوری حرکت بدین که از نوک آلت تناسلی خارج شه.

از نظر زیبایی ظاهر آلت تناسلی رو بهبود ببخشین و در صورت تمایل خانواده، ختنه رو انجام بدین.

در بسیاری از کودکان یه کاتتر (لوله) برای تخلیه مثانه در حین بهبود آلت تناسلی وارد میشه. کاتتر معمولا در عرض یک هفته برداشته میشه.

میزان عدم موفقیت جراحی هیپوسپادیاس 

تحقیقات زیادی نشون میده که 24-32٪، 7-12٪ و 3-4٪ بیماران به ترتیب به دو، سه و حتی چهار ترمیم نیاز داشتن.

نتایج موفقیت‌آمیز، پس از جراحی‌های متعدد، در حدود 88٪ ثابت شده.

جراحی هیپوسپادیاس میزان موفقیت بالایی داره. اکثر ترمیم ها مادام العمر هستن و آلت تناسلی کودک شما به طور طبیعی و سالم عمل می کنه.

هزینه جراحی هیپوسپادیاس در کودکان 

مثل هر نوع عمل جراحی دیگه، هزینه جراحی هیپوسپادیاس هم به عوامل مختلفی بستگی داره.

از موارد تاثیرگذار بر هزینه جراحی هیپوسپادیاس میشه به شدت بیماری، پوشش بیمه بیمار، بیمارستان یا کلینیکی که جراحی در اونجا انجام میشه و پزشک معالج کودک نام برد.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستن، ایشون دوره پزشکی عمومی رو در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذروندن و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختن، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدن و دوره جراحی اطفال رو در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذروندن و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدن.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/

هیپوسپادیاس- Hypospadias

درمان هیپوسپادیاس در کودکان و نوزادان 

بیماری هیپوسپادیاس زمانی اتفاق میوفته که دهانه مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار رو از مثانه به خارج از بدن می‌بره) در نوک آلت تناسلی قرار نداره. 

معمولاً مجرای ادرار در اوایل رشد جنین در حدود هفته 8 تا 14 بارداری شکل می گیره. در نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در هر نقطه از انتهای آلت تناسلی تا کیسه بیضه ایجاد میشه. 

این مشکل ادرار کردن نوزاد رو پیچیده‌تر می کنه و همچنین باعث میشه آلت تناسلی ظاهری کلاهدار پیدا کنه زیرا تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه‌گاه پوشونده شده.

انواع بیماری هیپوسپادیاس 

هیپوسپادیاس سه نوع مختلف داره. نوعی که کودک شما با اون تشخیص داده میشه به محل باز شدن مجرای ادرار بستگی داره. انواع این بیماری عبارتند از:

دیستال - جایی که دهانه مجرای ادرار روی یا نزدیک سر آلت تناسلی قرار داره، اما روی نوک ون نیس.

Midshaft - دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی قرار داره.

پنوسکروتال - با سوراخ مجرای ادرار که در محل تلاقی آلت تناسلی و کیسه بیضه قرار داره مشخص میشه.

اورولوژیست اطفال شما پس از معاینه به شما میگه که کودک تون به کداوم نوع اون مبتلاس.

علائم هیپوسپادیاس در نوزادان

 سایر علائم و نشونه های هیپوسپادیاس عبارتند از:

دهانه قابل مشاهده مجرای ادرار در محلی غیر از نوک آلت تناسلی

منحنی رو به پایین آلت تناسلی

ظاهر کلاهدار آلت تناسلی به دلیل پوشوندن تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه گاه.

اسپری غیر طبیعی در هنگام ادرار

در برخی موارد، ممکنه قبل از تولد نوزاد در طی سونوگرافی، هیپوسپادیای شدید تشخیص داده بشه. با این حال، احتمال اینکه در معاینه فیزیکی کودک شما پس از تولد تشخیص داده بشه، بسیار بیشتره.

علل ایجاد هیپوسپادیاس 

دلیل اینکه چرا برخی از کودکان به هیپوسپادیاس مبتلا میشن و برخی دیگه دچار هیپوسپادیاس نمی شن، معمولاً مشخص نیس. اما برخی از عوامل، خطر تولد نوزاد با این بیماری رو زیادتر می کنه. 

• سابقه خانوادگی هیپوسپادیاس
• ژنتیک خاصی که هورمون های مسئول تشکیل آلت تناسلی رو مختل می کنه.
• بارداری در افرادی که چاق هستن.
• بارداری در افراد بالای 35 سال
• مصرف برخی هورمون ها درست قبل یا در طول بارداری

جراحی ترمیمی هیپوسپادیاس

همه هیپوسپادیاها نیاز به اصلاح جراحی ندارن. اگه هیپوسپادیاس بسیار جزئی باشه، ممکنه بدون هیچ مشکل عملکردی با اون زندگی کنن، به این معنی که جراحی لازم نیس.

برای اون دسته از کودکانی که موارد برجسته‌تری از هیپوسپادیاس دارن، اکثر والدین تصمیم می‌گیرن این وضعیت رو با جراحی اصلاح کنن تا از مشکلات بعدی جلوگیری کنن.

معمولا جراحی زمانی انجام میشه که فرزند شما بیش از 12 ماه سن داشته باشه. جراحی هیپوسپادیاس معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشه. 

علاوه بر تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار، ممکنه از جراحی برای صاف کردن ساقه آلت تناسلی هم استفاده شه.

بسته به شدت هیپوسپادیاس، همیشه نیازی به تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار نیس و ظاهر پوست ختنه گاه رو میشه با ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه مطابق با انتخاب والدین اصلاح کرد.

اگه دهانه مجرای ادرار در نزدیکی قاعده آلت تناسلی قرار داره، ممکنه لازم بشه از پیوندهای بافتی گرفته شده از پوست ختنه گاه یا داخل دهان کودک برای بازسازی کانال ادراری استفاده کنین.

جراحی هیپوسپادیاس بهتره بین 6 ماهگی تا 3 سالگی (قبل از اینکه کودک شما آموزش توالت رفتن رو یاد بگیره) انجام شه. این زمانی هس که خطر استرس روانی کودک و استفاده از بیهوشی عمومی هر دو کمتره. 

پس از جراحی، کودک شما می تونه بلافاصله آب بنوشه و غذا بخوره.

تورم و درد جزئی طبیعیه و با ایبوپروفن و استامینوفن در خونه قابل درمان هس. همچنین ممکنه پزشک برای جلوگیری از اسپاسم مثانه آنتی بیوتیک تجویز کنه. در دو هفته اول پس از جراحی فعالیت بدنی کودک تون و محدود کنین.

پس از دو هفته، اونا معمولاً معاینه پس از عمل رو با پزشک خود انجام میدن و بخیه های اونا جذب میشه. 

در حالی که پسران به ندرت پس از جراحی هیپوسپادیاس عوارضی رو تجربه می کنن، اما احتمال بروز مشکلات به دنبال اصلاح هیپوسپادیاس پروگزیمال بیشتره.

عفونت و خونریزی نادره و شایع ترین مشکل بعد از جراحی سوراخی (فیستول) هس که در جای دیگه ای روی آلت تناسلی ایجاد میشه. علاوه بر این، ممکنه اسکارهایی در مجرای ادرار ایجاد شه که می تونه در ادرار اختلال ایجاد کنه.

اگه کودک شما نشت ادرار از سوراخ دوم یا کاهش جریان ادرار رو تجربه کرد، فوراً با یه متخصص اورولوژی اطفال تماس بگیرین. هر دوی این عوارض نیاز به جراحی دوم دارن.

کودک شما باید حداقل شش ماه پس از جراحی هیپوسپادیاس صبر کنه تا بافت‌هایش ترمیم شن و قبل از انجام عمل دوم برای بستن فیستول یا از بین بردن جای زخم، صبر کنن.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح هیپوسپادیاس (هایپوسپادیازیس)، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده و نمونه جراحی های هیپوسپادیاس موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، به عنوان یکی از بهترین جراحان هیپوسپادیاس در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب:  تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ | ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶ 

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

هیپوسپادیاس چیست؟

آنچه والدین باید در مورد بیماری هیپوسپادیاس در پسران بدانند!

هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که در آن دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی نیست. در عوض، یا جایی در امتداد آلت تناسلی یا روی کیسه بیضه است. 

هیپوسپادیاس یکی از شایع ترین ناهنجاری های هنگام تولد است. برآوردها حاکی از آن است که هیپوسپادیاس از هر دویست نوزاد یک نفر را مبتلا می کند.

یک نوزاد معمولاً در سن شش تا دوازده ماهگی تحت درمان هیپوسپادیاس قرار می گیرد. با این حال، درمان برای کودکان در هر سنی و بزرگسالان امکان پذیر است. 

اگرچه هیپوسپادیاس عمدتاً در نوزادان پسر رخ می دهد، اما گاهی اوقات می تواند زنان را نیز مبتلا کند. یک گزارش موردی در سال 2019 اشاره می‌کند که هیپوسپادیاس زنانه آنقدر نادر است که بسیاری از کتاب‌های درسی از آن اشاره ای نمی کنند.

هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که باعث می شود مجرای ادرار در زمانی که نوزاد در رحم است در مکان نامناسبی رشد کند. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد. دهانه مجرای ادرار معمولاً در نوک آلت تناسلی ایجاد می شود. 

با این حال، در یک نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار ممکن است در هر جایی در امتداد زیر آلت تناسلی ایجاد شود. در برخی موارد روی کیسه بیضه ظاهر می شود.

اگر مجرای ادرار در محل نامناسبی قرار گرفته باشد، ممکن است فرد در حالت ایستاده در ادرار کردن دچار مشکل شود. آنها همچنین ممکن است در مراحل بعدی زندگی با فعالیت جنسی مشکل داشته باشند.

انواع هیپوسپادیاس (Hypospadias)

 

محل مجرای ادرار نوع هیپوسپادیاس را مشخص می کند. انواع منبع مطمئن هیپوسپادیاس عبارتند از:

گلنولار یا زیر تاجی: در این شکل از هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در نزدیکی سر آلت تناسلی ایجاد می شود.

دیستال یا میدشفت: در هیپوسپادیاس دیستال، دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی ظاهر می شود.

پروگزیمال یا پنوسکروتال: هیپوسپادیاس پروگزیمال زمانی است که دهانه مجرای ادرار بین پایه تنه آلت تناسلی و کیسه بیضه ایجاد می شود.

یک مقاله در سال 2021 گزارش می دهد که حدود 50٪ موارد هیپوسپادیاس گلنولار، 30٪ دیستال و 20٪ پروگزیمال هستند. پزشکان موارد هیپوسپادیاس گلانولار و دیستال را خفیف می دانند. هیپوسپادیاس پروگزیمال یک شکل مطمئن و پیچیده تر است.

علل هیپوسپادیاس و عوامل خطر

 

علت دقیق هیپوسپادیاس در حال حاضر ناشناخته است. با این حال، محققان معتقدند که می تواند نتیجه عوامل مختلفی باشد، از جمله:

ژنتیک

به نظر می رسد ژنتیک در خطر ابتلا به هیپوسپادیاس نقش دارد. تحقیقات انجام شده در سال 2017 نشان داد که 7 درصد از افراد مبتلا به هیپوسپادیاس بستگان مبتلا به این اختلال دارند. 

علاوه بر این، خواهر یا برادر پسر کودک مبتلا به هیپوسپادیاس، 9 تا 17 درصد احتمال دارد که به این بیماری نیز مبتلا شود. محققان همچنین خاطرنشان کردند که هیپوسپادیاس دارای وراثت پذیری تخمینی 57-77٪ است. با این حال، تنها 30 درصد موارد هیپوسپادیاس یک علت ژنتیکی آشکار دارند.

مشکلات قبل یا حین بارداری

منبع معتبر CDCT بیان می کند که نوزادانی که از مادران 35 سال یا بزرگتر با چاقی متولد می شوند، بیشتر در معرض هیپوسپادیاس هستند. نوزادان نارس و دوقلوهای مونوکوریون - به معنی آنهایی که جفت مشترک دارند - نیز احتمال بیشتری دارد که به هیپوسپادیاس مبتلا شوند. جفت توسعه نیافته یا آسیب دیده نیز می تواند خطر ابتلای نوزاد به هیپوسپادیاس را افزایش دهد.

علاوه بر این، ممکن است بین لقاح آزمایشگاهی (IVF) و هیپوسپادیاس ارتباط وجود داشته باشد. با این حال، این پیوند همچنان بحث برانگیز است، زیرا IVF همچنین می تواند باعث نارس بودن و وزن کم هنگام تولد شود که هیپوسپادیاس با آن ارتباط دارد.

مسائل هورمونی

اگرچه ممکن است به خودی خود ایجاد شود، هیپوسپادیاس می تواند در کنار سایر شرایط نیز رخ دهد. این شرایط شامل بیضه های نزول نکرده و میکروپنیس است. هورمون های خاصی در رشد دستگاه تناسلی ضروری هستند. 

بنابراین، کمبود هورمونی یک علت بالقوه هیپوسپادیاس است. علاوه بر این، CDCTrusted Source گزارش می دهد که تحقیقات نشان داده است که زنانی که هورمون های خاصی را قبل یا در طول بارداری مصرف می کنند، بیشتر احتمال دارد که نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس داشته باشند.

درمان هیپوسپادیاس

 

درمان هیپوسپادیاس می تواند به شدت بیماری بستگی داشته باشد. اگر فردی به دلیل هیپوسپادیاس خود مشکلی نداشته باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. 

جراحی هیپوسپادیاس برای افراد در هر سنی مناسب است. با این حال، پزشکان معمولا آن را بر روی نوزادان 6 تا 18 ماهه انجام می دهند. افرادی که هیپوسپادیاس شدیدتری دارند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند که به طور کلی شامل چهار بخش است:

• صاف کردن ساقه آلت تناسلی در صورت خمیدگی
• ساخت کانال ادراری
• قرار دادن سوراخ مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی
• انجام ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه

جراحی هیپوسپادیاس معمولاً حدود 1.5 ساعت برای هیپوسپادیاس دیستال طول می کشد. جراحی هیپوسپادیاس پروگزیمال می تواند تا 3 ساعت طول بکشد. اگر فردی دچار هیپوسپادیاس پروگزیمال با آکوردی شدید باشد، ممکن است در مراحل مرحله تحت عمل جراحی قرار گیرد.

نتیجه گیری

 

پس از درمان، افراد مبتلا به هیپوسپادیاس عموماً نتیجه درازمدت خوبی هم از نظر عملکردی و هم از نظر زیبایی دارند. با این حال، آنها ممکن است به همان سطح عملکرد نرسند یا ظاهر دستگاه تناسلی مشابهی با یک فرد بدون هیپوسپادیاس نداشته باشند. 

گاهی اوقات، جراحی برای ترمیم هیپوسپادیاس می تواند منجر به مشکلات اضافی شود. فیستول یا سوراخ، شایع ترین مشکلی است که پس از جراحی هیپوسپادیاس رخ می دهد.

جای زخم نیز می تواند در داخل مجرای ادرار ایجاد شود. هر دوی این شرایط می توانند دفع ادرار را مختل کنند. پزشکان معمولاً می توانند هر گونه مشکل مربوط به جراحی را حدود 6 ماه پس از عمل اولیه برطرف کنند.

راه های ارتباط با ما

آدرس مطب: تهران_ انتهای بلوار کشاورز_ روبروی درب شرقی بیمارستان امام خمینی_ ساختمان شیشه ای سبز_پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن: [phone]

         ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/