تنگی مجاری ادرار در نوزادان و کودکان

بهترین روش درمان تنگی مجاری ادرار 

تنگی مجرای ادرار باریک شدن مجرای ادراره. این باریک شدن، تخلیه ادرار را دشوار می کنه. تنگی ممکنه مادرزادی باشه (در بدو تولد وجود داشته باشه) یا در نتیجه التهاب، آسیب، بیماری یا جراحی قبلی باشه.

مجرای ادرار لوله نازکیه که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می بره. تنگی مجرای ادرار زمانیه که باریک شدن از بافت اسکار در مجرای ادرار رخ میده. تنگی مجرای ادرار می تونه توانایی دفع ادرار را مختل کنه و باعث بشه ادرار در مجرای ادراری عقب بیفته. این اتفاق باعث آسیب به کلیه میشه.

علل تنگی مجاری ادرار (urethral stricture)

دستکاری مجرای ادرار یکی از شایع ترین علل تنگی مجرای ادراره. دستکاری مجرای ادرار می تونه شامل موارد زیر باشه:

• سابقه براکی تراپی پروستات، نوعی درمان سرطان
• سابقه پروستاتکتومی
• آسیب ناشی از کاتتر مجرای ادراری ساکن
• اصلاح هیپوسپادیاس

(هیپوسپادیاس یک ناهنجاری مادرزادیه که در آن منفذ مجرای ادرار به جای نوک آلت از قسمت زیرین آلت تناسلی خارج میشه).

تخمین زده می شه که 45 درصد از تنگی های مجرای ادرار به دلیل دستکاری مجرای ادرار برای درمان رخ می ده، در حالی که 30 درصد به دلایل ناشناخته اس. 20 درصد دیگر به دلیل عفونت های باکتریایی اس که باعث التهاب در مجرای ادرار می شه.

علائم تنگی مجاری ادرار

علائم تنگی مجرای ادرار شامل:

• احساس می کنین که مثانه بعد از ادرار کردن خالی نیس.
• عفونت های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)
• افزایش تکرر ادرار
• از دست دادن کنترل مثانه
• درد هنگام ادرار کردن
• تورم آلت تناسلی یا ساختارهای اطراف آن
• بیشتر از حد معمول طول می کشه تا ادرار کنین.
• احساس فوریت ادرار

بدون درمان تنگی مجرای ادرار، عوارض شدید مرتبط با سیستم ادراری، مانند عفونت کلیه و سنگ کلیه ایجاد میشه.

تفاوت تنگی مجاری ادرار در مردان و زنان

تنگی مجرای ادرار در بین مردان بسیار شایع تر از زنان ست. مجرای ادرار مردان بسیار طولانی تر از مجرای ادرار در زنان ست، بنابراین مردان بیشتر در معرض آسیب اهستن که می تواند منجر به تنگی بشه.

انواع تنگی مجاری ادرار در مردان

متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولا تنگی مجرای ادرار را بر اساس محل وقوع آنها در مجرای ادرار مردانه طبقه بندی می کنن.

تنگی مجرای ادرار خلفی: مجرای ادرار خلفی حدود 1 تا 2 اینچ طول داره و از دهانه مثانه به قسمتی از مجرای ادرار از طریق پروستات و عضلات کف لگن عبور می کنه. تنگی های خلفی بیشتر به دلیل آسیب به لگن مانند شکستگی لگن اس.

تنگی مجرای ادرار قدامی: مجرای ادرار قدامی قسمتی در پایین دست از بخش خلفی اس که 9 تا 10 اینچ آخر مجرای ادرار مرد را شامل می شه. شایع‌ترین علل تنگی مجرای ادراری قدامی عبارتند از: داشتن سابقه کاتتریزاسیون ادراری، آسیب دیدگی استرادل یا تجربه ضربه مستقیم به آلت تناسلی.
پزشک از آزمایش‌های تشخیصی برای تعیین نوع تنگی در مردان استفاده می‌کنن.

درمان تنگی مجرای ادرار

درمان تنگی مجرای ادرار به محل وقوع، علائمی که ایجاد می‌کنن و سلامت کلی فرد بستگی داره. اگر فردی علائم قابل توجهی نداشته باشه، پزشک ممکنه منتظر بمونه تا علایم بهبودی را ببینه. اگر فردی احتباس ادرار قابل توجهی داشته باشه، پزشک ممکنه قرار دادن یک کاتتر مخصوص به نام سوپراپوبیک را توصیه کنه.

اکثر بیماران پس از عمل تنگی مجرای ادرار نسبتاً سریع بهبود پیدا می کنن، اما تورم ناشی از عمل جراحی باز تنگی مجرای ادرار ممکنه هفته ها طول بکشه تا به طور کامل خوب بشه.

به طور کلی توصیه میشه تا زمانی که سوند برداشته بشه، فعالیت نوزاد یا کودک خود را به نیازهای اولیه محدود کنین. درد کودک باید در هفته اول پس از جراحی تنگی مجرای ادرار بهبود پیدا کنه.

بهترین جراح تنگی مجرای ادرار، متخصصیه که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده و نمونه جراحی های تنگی نوک ادرار موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشه.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان ست که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز تنگی مجاری ادرار(مجاری بولبار)، به عنوان یکی از بهترین جراحان درمان تنگی مجرای ادرار در ایران شناخته میشه.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/

مردان هشت برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به فتق کشاله ران هستند!

درمان فتق کشاله ران (Inguinal hernia)

فتق یک بیماری شایع است که نیاز به مراقبت پزشکی به موقع دارد. اینها برخی از علائم و نشانه های فتق است که نباید نادیده گرفت. فتق زمانی رخ می دهد که نقصی در فاسیای دیواره شکم و عضلات وجود داشته باشد که از طریق آن محتویات داخلی بدن مانند روده کوچک و بزرگ، معده، مثانه یا سایر اندام ها بیرون زده است. 

هم در مردان و هم در زنان دیده می شود. فتق کشاله ران لزوما خطرناک نیست. با این حال، به خودی خود بهبود نمی یابد و می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. پزشک شما احتمالاً جراحی را برای رفع فتق اینگوینال که دردناک یا بزرگ شده است توصیه می کند. ترمیم فتق کشاله ران یک روش جراحی رایج است.

عوامل خطری که منجر به فتق می شوند عبارتند از سن، بارداری، آسیب شکمی به دلیل آسیب، سابقه خانوادگی، یبوست، بلند کردن وزنه های سنگین، سرفه های مکرر و حتی افزایش وزن ناگهانی. پزشک علت فتق شما را مشخص می کند و درمان مناسب را به شما پیشنهاد می کند.

علائم و نشانه‌های فتق

 

علائم و نشانه‌های فتق عبارتند از تورم یا برآمدگی در کشاله ران یا کیسه بیضه (یعنی کیسه حاوی بیضه)، درد هنگام بلند کردن اجسام، احساس پری و حتی انسداد روده. شما به هیچ وجه نباید این علائم را ساده بگیرید.

تشخیص فتق کشاله ران

 

کارشناس سلامت یک معاینه فیزیکی برای تایید تشخیص فتق انجام می دهد. بنابراین، شما باید فقط دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک را دنبال کنید. این وضعیت اگر به درستی با آن مقابله نشود، می تواند زمان سختی را برای شما رقم بزند.

فتق درمان نشده می تواند باعث انسداد روده، حبس یا خفه شدن شود و انجام فعالیت های دنیای واقعی را به راحتی برای شما دشوار کند. علاوه بر این، فرد باید به هر تغییری که در بدن رخ می دهد توجه کند و به پزشک گزارش دهد.

علائم فتق کشاله ران

 

علائم و نشانه های فتق کشاله ران عبارتند از

• برآمدگی در ناحیه دو طرف استخوان شرمگاهی، که در حالت ایستاده آشکارتر می شود، به خصوص اگر سرفه می کنید یا فشار می آورید.
• احساس سوزش یا درد در برآمدگی
• درد یا ناراحتی در کشاله ران، به خصوص هنگام خم شدن، سرفه کردن یا بلند شدن
• احساس سنگینی یا کشیدن در کشاله ران شما
• ضعف یا فشار در کشاله ران شما
• گاهی اوقات درد و تورم در اطراف بیضه ها هنگام فرود آمدن روده بیرون زده به داخل کیسه بیضه

نشانه های مشکل فتق کشاله ران

 

اگر نتوانید فتق را به داخل فشار دهید، محتویات فتق ممکن است در دیواره شکم به دام افتاده باشد (حبس شود). فتق حبس شده می تواند خفه شود، که جریان خون را به بافتی که به دام افتاده است قطع می کند. فتق خفه شده در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علائم و نشانه های فتق خفه شده عبارتند از:

• حالت تهوع، استفراغ یا هر دو
• تب
• درد ناگهانی که به سرعت تشدید می شود.
• برآمدگی فتق که قرمز، بنفش یا تیره می شود.
• ناتوانی در حرکت روده یا دفع گاز

عوامل خطر فتق کشاله ران

 

عواملی که در ایجاد فتق اینگوینال نقش دارند عبارتند از:

مرد بودن. مردان هشت برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به فتق کشاله ران هستند.

افزایش سن.با افزایش سن عضلات ضعیف می شوند.

سفیدپوست بودن.

سابقه خانوادگی. شما یکی از اقوام نزدیک مانند والدین یا خواهر و برادری دارید که این بیماری را دارد.

سرفه های مزمن. مانند سیگار کشیدن.

یبوست مزمن. یبوست باعث زور زدن در هنگام اجابت مزاج می شود.

بارداری. بارداری می تواند عضلات شکم را ضعیف کرده و باعث افزایش فشار داخل شکم شما شود.

زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد. فتق مغبنی در نوزادانی که نارس یا با وزن کم به دنیا می آیند بیشتر دیده می شود.

فتق کشاله ران قبلی یا ترمیم فتق. حتی اگر فتق قبلی شما در دوران کودکی رخ داده باشد، شما در معرض خطر ابتلا به فتق مغبنی دیگری هستید.

علائم فتق کشاله ران

 

شما نمی توانید از نقص مادرزادی که شما را مستعد ابتلا به فتق اینگوینال می کند جلوگیری کنید. با این حال، می‌توانید فشار روی عضلات و بافت‌های شکم خود را کاهش دهید. مثلا:

وزن سالم را حفظ کنید. با پزشک خود در مورد بهترین برنامه ورزشی و رژیم غذایی برای شما صحبت کنید.

بر غذاهای پر فیبر تاکید کنید. میوه ها، سبزیجات و غلات کامل حاوی فیبر هستند که می تواند به جلوگیری از یبوست و زور زدن کمک کند.
اجسام سنگین را با احتیاط بلند کنید یا از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. اگر باید چیزی سنگین بلند کنید، همیشه از زانو خم شوید - نه از کمر.

سیگار نکشید. سیگار علاوه بر نقش آن در بسیاری از بیماری های جدی، اغلب باعث سرفه مزمن می شود که می تواند منجر به یا تشدید فتق مغبنی شود.

نتیجه گیری

نباید نگران باشید زیرا گزینه های جراحی کم تهاجمی زیادی برای درمان فتق در دسترس است. فقط مراقب علائم باشید و به موقع از متخصص کمک و راهنمایی بخواهید.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

هیپوسپادیاس چیست؟

آنچه والدین باید در مورد بیماری هیپوسپادیاس در پسران بدانند!

هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که در آن دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی نیست. در عوض، یا جایی در امتداد آلت تناسلی یا روی کیسه بیضه است. 

هیپوسپادیاس یکی از شایع ترین ناهنجاری های هنگام تولد است. برآوردها حاکی از آن است که هیپوسپادیاس از هر دویست نوزاد یک نفر را مبتلا می کند.

یک نوزاد معمولاً در سن شش تا دوازده ماهگی تحت درمان هیپوسپادیاس قرار می گیرد. با این حال، درمان برای کودکان در هر سنی و بزرگسالان امکان پذیر است. 

اگرچه هیپوسپادیاس عمدتاً در نوزادان پسر رخ می دهد، اما گاهی اوقات می تواند زنان را نیز مبتلا کند. یک گزارش موردی در سال 2019 اشاره می‌کند که هیپوسپادیاس زنانه آنقدر نادر است که بسیاری از کتاب‌های درسی از آن اشاره ای نمی کنند.

هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است که باعث می شود مجرای ادرار در زمانی که نوزاد در رحم است در مکان نامناسبی رشد کند. مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد. دهانه مجرای ادرار معمولاً در نوک آلت تناسلی ایجاد می شود. 

با این حال، در یک نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار ممکن است در هر جایی در امتداد زیر آلت تناسلی ایجاد شود. در برخی موارد روی کیسه بیضه ظاهر می شود.

اگر مجرای ادرار در محل نامناسبی قرار گرفته باشد، ممکن است فرد در حالت ایستاده در ادرار کردن دچار مشکل شود. آنها همچنین ممکن است در مراحل بعدی زندگی با فعالیت جنسی مشکل داشته باشند.

انواع هیپوسپادیاس (Hypospadias)

 

محل مجرای ادرار نوع هیپوسپادیاس را مشخص می کند. انواع منبع مطمئن هیپوسپادیاس عبارتند از:

گلنولار یا زیر تاجی: در این شکل از هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در نزدیکی سر آلت تناسلی ایجاد می شود.

دیستال یا میدشفت: در هیپوسپادیاس دیستال، دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی ظاهر می شود.

پروگزیمال یا پنوسکروتال: هیپوسپادیاس پروگزیمال زمانی است که دهانه مجرای ادرار بین پایه تنه آلت تناسلی و کیسه بیضه ایجاد می شود.

یک مقاله در سال 2021 گزارش می دهد که حدود 50٪ موارد هیپوسپادیاس گلنولار، 30٪ دیستال و 20٪ پروگزیمال هستند. پزشکان موارد هیپوسپادیاس گلانولار و دیستال را خفیف می دانند. هیپوسپادیاس پروگزیمال یک شکل مطمئن و پیچیده تر است.

علل هیپوسپادیاس و عوامل خطر

 

علت دقیق هیپوسپادیاس در حال حاضر ناشناخته است. با این حال، محققان معتقدند که می تواند نتیجه عوامل مختلفی باشد، از جمله:

ژنتیک

به نظر می رسد ژنتیک در خطر ابتلا به هیپوسپادیاس نقش دارد. تحقیقات انجام شده در سال 2017 نشان داد که 7 درصد از افراد مبتلا به هیپوسپادیاس بستگان مبتلا به این اختلال دارند. 

علاوه بر این، خواهر یا برادر پسر کودک مبتلا به هیپوسپادیاس، 9 تا 17 درصد احتمال دارد که به این بیماری نیز مبتلا شود. محققان همچنین خاطرنشان کردند که هیپوسپادیاس دارای وراثت پذیری تخمینی 57-77٪ است. با این حال، تنها 30 درصد موارد هیپوسپادیاس یک علت ژنتیکی آشکار دارند.

مشکلات قبل یا حین بارداری

منبع معتبر CDCT بیان می کند که نوزادانی که از مادران 35 سال یا بزرگتر با چاقی متولد می شوند، بیشتر در معرض هیپوسپادیاس هستند. نوزادان نارس و دوقلوهای مونوکوریون - به معنی آنهایی که جفت مشترک دارند - نیز احتمال بیشتری دارد که به هیپوسپادیاس مبتلا شوند. جفت توسعه نیافته یا آسیب دیده نیز می تواند خطر ابتلای نوزاد به هیپوسپادیاس را افزایش دهد.

علاوه بر این، ممکن است بین لقاح آزمایشگاهی (IVF) و هیپوسپادیاس ارتباط وجود داشته باشد. با این حال، این پیوند همچنان بحث برانگیز است، زیرا IVF همچنین می تواند باعث نارس بودن و وزن کم هنگام تولد شود که هیپوسپادیاس با آن ارتباط دارد.

مسائل هورمونی

اگرچه ممکن است به خودی خود ایجاد شود، هیپوسپادیاس می تواند در کنار سایر شرایط نیز رخ دهد. این شرایط شامل بیضه های نزول نکرده و میکروپنیس است. هورمون های خاصی در رشد دستگاه تناسلی ضروری هستند. 

بنابراین، کمبود هورمونی یک علت بالقوه هیپوسپادیاس است. علاوه بر این، CDCTrusted Source گزارش می دهد که تحقیقات نشان داده است که زنانی که هورمون های خاصی را قبل یا در طول بارداری مصرف می کنند، بیشتر احتمال دارد که نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس داشته باشند.

درمان هیپوسپادیاس

 

درمان هیپوسپادیاس می تواند به شدت بیماری بستگی داشته باشد. اگر فردی به دلیل هیپوسپادیاس خود مشکلی نداشته باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. 

جراحی هیپوسپادیاس برای افراد در هر سنی مناسب است. با این حال، پزشکان معمولا آن را بر روی نوزادان 6 تا 18 ماهه انجام می دهند. افرادی که هیپوسپادیاس شدیدتری دارند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند که به طور کلی شامل چهار بخش است:

• صاف کردن ساقه آلت تناسلی در صورت خمیدگی
• ساخت کانال ادراری
• قرار دادن سوراخ مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی
• انجام ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه

جراحی هیپوسپادیاس معمولاً حدود 1.5 ساعت برای هیپوسپادیاس دیستال طول می کشد. جراحی هیپوسپادیاس پروگزیمال می تواند تا 3 ساعت طول بکشد. اگر فردی دچار هیپوسپادیاس پروگزیمال با آکوردی شدید باشد، ممکن است در مراحل مرحله تحت عمل جراحی قرار گیرد.

نتیجه گیری

 

پس از درمان، افراد مبتلا به هیپوسپادیاس عموماً نتیجه درازمدت خوبی هم از نظر عملکردی و هم از نظر زیبایی دارند. با این حال، آنها ممکن است به همان سطح عملکرد نرسند یا ظاهر دستگاه تناسلی مشابهی با یک فرد بدون هیپوسپادیاس نداشته باشند. 

گاهی اوقات، جراحی برای ترمیم هیپوسپادیاس می تواند منجر به مشکلات اضافی شود. فیستول یا سوراخ، شایع ترین مشکلی است که پس از جراحی هیپوسپادیاس رخ می دهد.

جای زخم نیز می تواند در داخل مجرای ادرار ایجاد شود. هر دوی این شرایط می توانند دفع ادرار را مختل کنند. پزشکان معمولاً می توانند هر گونه مشکل مربوط به جراحی را حدود 6 ماه پس از عمل اولیه برطرف کنند.

راه های ارتباط با ما

آدرس مطب: تهران_ انتهای بلوار کشاورز_ روبروی درب شرقی بیمارستان امام خمینی_ ساختمان شیشه ای سبز_پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن: [phone]

         ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

عدم نزول بیضه (بالا رفتن بیضه) در کودکان و درمان آن

بیضه نزول نکرده (Undescended Testis) یا کریپتورکیدیسم 

بیضه های نزول نکرده یک بیماری رایج دوران کودکی است که در آن بیضه های پسر در جای معمول خود در کیسه بیضه قرار ندارند. تخمین زده می شود که از هر بیست و پنج پسر یک نفر با بیضه نزول نکرده متولد می شود. 

در بیشتر موارد هیچ درمانی لازم نیست، زیرا بیضه ها معمولاً در طی 3 تا 6 ماه اول زندگی به طور طبیعی به داخل کیسه بیضه حرکت می کنند. اما از هر صد پسر، یک نفر دارای بیضه هایی است که نزول نمی کنند مگر اینکه درمان شوند.

اصطلاح پزشکی برای داشتن یک یا دو بیضه نزول نکرده کریپتورکیدیسم یک طرفه یا دو طرفه است. تشخیص ریپتورکیدیسم در معاینه فیزیکی زمانی انجام می شود که یک یا هر دو بیضه در قسمت وابسته کیسه بیضه وجود نداشته باشند. 

تقریباً 70٪ از بیضه های کریپتورکید در قسمت بالایی کیسه بیضه یا کانال اینگوینال قابل لمس هستند، در حالی که 30٪ دیگر قابل لمس نیستند، که نشان دهنده محل داخل شکمی، نوبین بیضه یا آنورشی است.

ارجاع به متخصص باید تا شش ماهگی اصلاح شود و تا یک سال بعد اصلاح جراحی انجام شود. بیضه هایی که تا شش ماه نزول نکرده باشند، بعید است که خود به خود پایین بیایند. تأخیر یا عدم درمان با بروز بیشتر سرطان بیضه و کاهش باروری از بیضه آسیب دیده مرتبط است.

علت عدم نزول بیضه ها 

در دوران بارداری، بیضه ها در داخل شکم نوزاد پسر قبل از این که به آرامی به سمت کیسه بیضه حرکت کنند، حدود یک یا دو ماه قبل از تولد تشکیل می شود. دقیقاً مشخص نیست که چرا برخی از پسران با بیضه های نزول نکرده به دنیا می آیند.

اکثر پسران مبتلا به این عارضه کاملاً سالم هستند. تولد نارس (قبل از هفته سی و هفتم بارداری) و داشتن وزن کم هنگام تولد و سابقه خانوادگی بیضه های نزول نکرده ممکن است شانس تولد پسری با این عارضه عدم نزول بیضه را افزایش دهد.

نحوه درمان بیضه های نزول نکرده

 

اگر تا شش ماهگی بیضه ها پایین نیامده باشند، بعید است که این اتفاق رخ دهد و معمولاً درمان توصیه می شود. درمان معمولا شامل عملی به نام ارکیدوپکسی برای حرکت بیضه ها به موقعیت صحیح داخل کیسه بیضه است.

این یک عملیات نسبتا ساده با میزان موفقیت خوب است. جراحی به طور ایده آل قبل از دوازده ماهگی انجام می شود. اگر بیضه های نزول نکرده در سنین پایین درمان شوند، می توان خطر مشکلات باروری و سرطان بیضه را کاهش داد.

ارکیدوپکسی

 

در بیشتر موارد، اگر بتوان بیضه را در کشاله ران احساس کرد، می توان یک ارکیدوپکسی ساده انجام داد. این عمل شامل ابتدا برش (برشی) در کشاله ران برای تعیین محل بیضه نزول نشده است. 

سپس بیضه به سمت پایین کشیده می شود و از طریق یک برش دوم در کیسه بیضه قرار می گیرد. اگر تصور شود که بیضه در شکم (شکم) بالاتر است، گاهی اوقات نوعی جراحی معروف به لاپاراسکوپی برای تعیین محل آن قبل از جابجایی انجام می شود.

این شامل عبور دادن یک لاپاروسکوپ (لوله کوچکی حاوی منبع نور و دوربین) از طریق یک برش کوچک در شکم کودک شما است. بیضه ای که در داخل شکم یافت می شود گاهی اوقات می تواند در یک عمل به کیسه بیضه پایین بیاید.

گاهی اوقات این کار باید در دو مرحله جداگانه انجام شود. هنگامی که این روش انجام شد، برش ها معمولا با بخیه های جذبی بسته می شوند که نیازی به کشیدن بخیه ها نیست. ارکیدوپکسی و لاپاراسکوپی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، به این معنی که کودک شما در طول عمل خواب خواهد بود و هیچ دردی را در حین انجام آن احساس نخواهد کرد. 

این عمل معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد و معمولاً به صورت جراحی روزانه انجام می شود، به این معنی که کودک شما می تواند در همان روز به خانه بازگردد.

نتایج جراحی بیضه نزول نکرده

 

به عنوان یک قاعده کلی، هر چه بیضه در اصل به کیسه بیضه نزدیکتر باشد، احتمال موفقیت آمیز بودن جراحی بیشتر می شود. میزان موفقیت برای درمان بیضه های قابل لمس واقع در نزدیکی کیسه بیضه بیش از نود درصد تخمین زده می شود.

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباطی 

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

بیمارستان کودکان تهران : تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب : تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

تلفن:

۴۴۸۴۱۸۶۲ - ۰۲۱

۴۴۸۰۶۶۶۸ - ۰۲۱

۰۹۳۵۱۵۰۹۱۷۵

۰۹۱۲۳۸۰۵۴۰۱

منبع: https://dr-ashjaei.com/

خطر ابتلا به فتق ناف در نوزادان نارس

جراحی فتق ناف در کودکان

فتق ناف زمانی رخ می ده که بخشی از روده یا بافت چربی از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم، نزدیک ناف، فشار می آره. اغلب، جدی نیست، اما اگر باعث درد و تورم بشه یا تحت فشار خفیف از بین نره، فرد باید به پزشک مراجعه کنه.
فتق انواع مختلفی داره. فتق ناف زمانی اتفاق می افته که نقصی در دیواره قدامی شکم، که زیر ناف یا ناف قرار داره، به وجود میاد. این فتق ها در نوزادان بسیار شایع هستن، اما می تونن بزرگسالان را نیز درگیر کنن. اگرچه فتق ناف به راحتی قابل درمانه، اما در موارد نادر می تونه به یک بیماری جدی تبدیل بشه.

فتق ناف در نوزادان و کودکان نوپا

فتق ناف یک بیماری رایج در نوزادان هست. آنها در 10 تا 30 درصد از کودکان سفید پوست هنگام تولد وجود دارن، در حالی که مطالعات مختلف شیوع 23 تا 85 درصد در کودکان آفریقایی آمریکایی در بدو تولد نشان داده. پزشکان هنوز علت این واریانس را نمی دونن. این نوع فتق به ویژه در نوزادان نارس بروز می کنه. تا 84 درصد از نوزادان با وزن هنگام تولد بین 1 تا 1.5 کیلوگرم (کیلوگرم) فتق ناف دارن.

در حالی که جنین در حال رشد در رحم ست، بند ناف از سوراخی در دیواره شکم عبور می کنه. این باید بلافاصله پس از تولد بسته بشه. با این حال، ماهیچه‌ها همیشه کاملاً بسته نمی‌شن و یک نقطه ضعیف باقی می‌مونه که فتق ناف می‌تونه از آن عبور کنه. در بیشتر موارد، فتق ناف در نوزادان بدون مداخله تا سن 2 سالگی بسته می شه.

علائم فتق ناف

 

فتق نافی شبیه یک توده در ناف هست. هنگامی که نوزاد می خنده، گریه می کنه، به توالت میره، یا سرفه می کنه، ممکن آشکارتر بشه. هنگامی که کودک دراز کشیده یا آرام ست، ممکنه توده کوچک شده یا به طور کامل از بین بره.

علائم فتق ناف در موارد مختلف متفاوته. صرف نظر از اندازه فتق، اگر دیواره شکم در اطراف آن منقبض بشه، می تونه گردش خون به بیرون زدگی را قطع کنه و باعث درد بشه. درد می تونه از خفیف تا شدید متغیر باشه.

در صورت بروز برآمدگی، فرد باید به پزشک مراجعه کنه:

• دردناک می شه.
• همراه با استفراغ رخ می ده.
• متورم می شه و تغییر رنگ می ده.
• درد هنگام دراز کشیدن یا تحت فشار کم کمتر نمی شه.

عوامل ایجاد فتق ناف

 

عوامل خطر اصلی برای فتق ناف عبارتند از:

سن: نوزادان، به ویژه آنهایی که نارس به دنیا می آن، نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض خطر فتق ناف هستن.

چاقی: کودکان و بزرگسالان مبتلا به چاقی در مقایسه با افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها در محدوده وزن سالم قرار دارده، به طور قابل توجهی با خطر بیشتری برای ابتلا به فتق ناف مواجه هستن.

سرفه: داشتن سرفه برای مدت طولانی می تونه خطر فتق را افزایش بده زیرا نیروی سرفه به دیواره شکم فشار وارد می کنه.

بارداری: خطر فتق ناف در افراد باردار بیشتره. حاملگی چند قلویی خطر فتق بیشتری داره.

درمان فتق ناف

 

در نوزادان، اکثر فتق‌های ناف در عرض 2 سال برطرف می‌شن و نیازی به درمان نیست. با این حال، پزشک ممکنه جراحی را توصیه کنه اگر:

• قطر فتق ناف در کودکان بالای 2 سال بیش از 1.5 سانتی متر ست.
• روده ها در داخل کیسه فتق قرار داره و از حرکت روده جلوگیری یا کاهش می ده.
• فتق باعث درد می شه.
• تغییر رنگ پوست در محل فتق رخ می ده.

اگر فتق پاره بشه، جراحی اورژانسی ضروریه. با این حال، پارگی فتق بسیار نادره. جراحی فتق معمولاً حدود 20 تا 30 دقیقه طول می کشه و فرد در طول مدت عمل تحت بیهوشی عمومی خواهد بود. فرد تحت عمل جراحی می تونه در همان روز به خانه بره.

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستن.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ شماره ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/